Rechtsbijstand in het ondernemingsrecht en echtscheidingsrecht

Alimentatie

Tijdens de scheidingsprocedure en na de scheiding bestaat de verplichting om de echtgenoot die niet of onvoldoende in zijn eigen levensonderhoud kan voorzien te ondersteunen. Die ondersteuning wordt ook wel onderhoudsbijdrage of alimentatie genoemd.

Als uit het huwelijk geen kinderen zijn geboren en het huwelijk 5 jaar of minder heeft geduurd, is de duur van de alimentatieplicht gelijk aan de duur van het huwelijk.

De alimentatieverplichting vervalt wanneer degene die recht heeft op alimentatie opnieuw in het huwelijk treedt of een geregistreerd partnerschap aangaat, dan wel duurzaam gaat samenleven met een ander: "Als waren zij gehuwd, of als hadden zij hun partnerschap laten registreren," zoals de wet vermeldt. In de overige gevallen duurt alimentatieplicht ten hoogste twaalf jaar na scheiding, behoudens de mogelijkheid tot verlenging in bepaalde gevallen.

In het kader van de scheiding kunnen beide partijen samen afspraken maken over de hoogte en de duur van de te betalen alimentatie. Ook kan afkoop van alimentatie afgesproken worden. Of dat wenselijk is hangt ook af van de fiscale gevolgen daarvan.

Afzien van alimentatie

Tevens kunnen partijen afspreken dat zij afstand doen van hun rechten op alimentatie jegens elkaar. Daarbij kunnen zij overeenkomen dat die afspraak niet gewijzigd kan worden vanwege een wijziging in omstandigheden. Een dergelijke afspraak wordt ook wel nihilbeding genoemd.

Boedelverdeling

Indien men gehuwd is in gemeenschap van goederen, heeft ieder van beide partijen recht op de helft van de bezittingen en schulden welke tot die gemeenschap behoren.

Overigens vallen niet alle aanwezige bezittingen of schulden in die gemeenschap.

Zo kan door een schenker en/of door een erflater bepaald zijn dat het van hem verkregene buiten de gemeenschap valt. Dat geldt ook voor de bezittingen en schulden welke aan een van de partners verknocht zijn en de pensioenrechten, waarop de Wet verevening pensioenrechten bij scheiding van toepassing is. Duidelijk zal zijn dat per geval uitgemaakt zal moeten worden wat wel en niet tot de gemeenschap behoort. 

Van belang is dat er een volledig overzicht van bezittingen en schulden komt. Tevens moet duidelijk zijn wat de waarde van de verschillende goederen is.

Men kan die waarde in onderling overleg bepalen. Lukt dat niet, dan kan taxatie door een onafhankelijke en deskundige taxateur uitkomst bieden. Vanwege de daaraan verbonden kosten doet men er verstandig aan lang te proberen tot onderlinge overeenstemming te komen voor wat betreft de zaken met geringe waarde. Ook is het natuurlijk mogelijk zaken tegen elkaar uit te ruilen.

De echtelijke woning pleegt overwegend naar waarde in het economisch verkeer, d.w.z. vrij van bewoning, getaxeerd te worden. 

Bij het waarderen en verdelen en/of toedelen van ondernemingsvermogens spelen vele deels ook branchespecifieke (o.a. goodwill) en fiscale factoren een rol. Indien de ondernemer het bedrijf na scheiding wil voortzetten, zal met hem getracht worden een zodanige regeling tot stand te brengen waarbij dat ook echt mogelijk is.

Voor zover een bepaalde partij meer aan zaken uitgekeerd krijgt en daardoor overbedeeld wordt, zal dit bijvoorbeeld gecompenseerd kunnen worden door de andere partij meer in geld uit te keren.

De inhoud van de huwelijkse voorwaarden bepaalt naast het gestelde in de wet en rechtspraak wat wel of niet tussen beide partijen verdeeld moet worden.

Veel huwelijkse voorwaarden bevatten een zgn. verrekenbeding. Ingeval van een zgn. periodiek verrekenbeding bestaat de verplichting om de door beide partijen gespaarde inkomsten periodiek (meestal per jaar) met elkaar te verrekenen. Als deze periodieke verrekening achterwege is gebleven zal aan het eind van het huwelijk nog tussen beide partijen moeten worden afgerekend.

Duidelijk zal zijn dat per geval moet worden uitgemaakt waarop u recht heeft. Maatwerk is dus geboden. Wilt u krijgen waar u recht op heeft, neem dan contact met ons op.

Afrekening van de huwelijksvoorwaarden

Voordat u stappen onderneemt, is duidelijkheid over uw rechtspositie van groot belang.

Als u dat wenst kunnen we met beide partijen nagaan of er in overleg tot een regeling van alles gekomen kan worden. Dit door opstelling van een convenant en een ouderschapsplan. Dit plan is alleen nodig als er minderjarige kinderen zijn. Wij bemiddelen dan tussen beide partijen. Men noemt dit ook wel mediation. Vervolgens kunnen wij op verzoek van beide partijen de echtscheiding bij de rechtbank aanvragen. Meestal hoeft u dan niet meer zelf naar de rechter.

Bij spoedeisende situaties is het raadzaam om direct in actie te komen. Soms moet er beslag gelegd worden om te voorkomen dat er zaken worden weggemaakt. Ook kan het wenselijk zijn om de echtscheiding snel te regelen.

Na de scheiding is het mogelijk om de alimentatie en de omgangsregeling met de kinderen te laten veranderen. Dit als er veranderde omstandigheden zijn; bijv. u verdient minder.